Dit is Kaya! Een leuke lieve Australian Labradoodle. En zij kwam bij ons voor een laparoscopische sterilisatie.
In de volksmond wordt het bij vrouwelijke dieren nog steeds sterilisatie genoemd, maar wat we eigenlijk doen is castreren. Dat betekent namelijk dat de voortplantingsorganen verwijderd worden en bij teefjes halen we dan de eierstokken weg. De baarmoeder hoeft niet verwijderd te worden (tenzij deze er al afwijkend uitziet), omdat de baarmoederontsteking die vaak bij oudere teven voorkomt ontstaat door de geslachtshormonen. En als de geslachtshormonen (die door de eierstokken worden gemaakt) er niet meer zijn, wordt de baarmoeder heel klein en kan dan geen problemen meer geven.
Dit is dan ook meteen de voornaamste reden waarom we adviseren om teefjes te laten steriliseren; het voorkomen van baarmoederontsteking op latere leeftijd.
De tweede gezondheidsreden is dat je de kans op het ontwikkelen van melkkliertumoren verkleind. Dit effect geldt echter alleen bij sterilisatie vóór de 4de loopsheid.
Andere voordelen zijn; geen loopsheid en geen mogelijke schijndracht meer.
Er kunnen ook nadelen aan sterilisatie zijn. De stofwisseling gaat omlaag, waardoor de teef minder energie verbrand. Het is dan vaak nodig om minder voer te geven om overgewicht te voorkomen.
De kans op incontinentie op latere leeftijd is groter omdat oestrogenen een rol spelen bij de functie van de blaaskringspier. Dit geldt vooral voor grotere rassen.
Het gedrag kan veranderen en de vacht kan er soms minder mooi uit gaan zien.
Het meest gunstige moment voor sterilisatie is 3 maanden na de eerste loopsheid. Bij kleine rassen kan het eventueel ook al vanaf 6 maanden leeftijd indien gewenst.
Sinds een aantal jaar hebben wij de kennis en apparatuur in huis om teven boven de 10kg laparoscopisch te steriliseren. Daarbij maken we 3 kleine gaatjes in de buikwand in plaats van 1 grotere. In deze gaatjes worden trocards (een soort poorten) ingebracht, waar de instrumenten doorheen gaan. Met een camera kunnen we in de buik kijken en zien we wat we doen op een beeldscherm.
Voordat we met de camera iets kunnen zien, moet de buik een beetje opgeblazen worden met CO2. Omdat de eierstokken aan weerszijden bij de nieren tegen de rug aan liggen moeten we de tafel zijdelings kantelen om er goed zicht op te hebben. Als de eierstok gelokaliseerd is, pakken we deze vast en doormiddel van branden en snijden met een speciaal chirurgisch instrument (Ligasure) wordt de eierstok losgemaakt zonder bloedverlies. Vervolgens kan deze door het grootste gaatje uit de buik gehaald worden.
Omdat we geen ligaturen met hechtdraden hoeven te leggen en omdat we veel minder hard aan de eierstokken hoeven te trekken hebben teefjes gemiddeld minder pijn na de operatie in vergelijking met een “gewone” sterilisatie en dus een sneller herstel. De kans op nabloedingen is ook kleiner en de wondjes zijn ook kleiner.
Kaya heeft deze ingreep ook supergoed doorstaan en thuis een goed herstel doorgemaakt.
Na een operatieve ingreep krijgen dieren vaak een speciale romper aan zodat ze niet aan de wonden kunnen gaan likken. Kaya vond deze romper echter maar niets en was ze daardoor de eerste dagen niet zichzelf en minder actief. Gelukkig knapte ze zienderogen op toen het rompertje eenmaal uit mocht!