April 2019 - Sem plast zich suf
Begin maart begon Sem, een 1 jaar jonge Franse bulldog, van de ene op de andere dag ineens enorme hoeveelheden water te drinken. Ook plaste hij veel vaker en grotere plassen dan normaal. Hij had geen andere klachten, was even levendig als altijd en at goed.
Op de praktijk kwamen er bij het lichamelijk onderzoek van Sem geen bijzonderheden naar voren. Bij onderzoek van de urine waren er geen aanwijzingen voor een blaasontsteking. Wel bleek dat de urine niet goed geconcentreerd was, het leek net water. Er werd een algemeen bloedonderzoek uitgevoerd waarbij onder andere glucose (suiker), de elektrolyten natrium en kalium (zouten), nier- en leverwaardes zijn bepaald. Hieruit kwamen geen duidelijke afwijkingen die het vele drinken en plassen konden verklaren en Sem is naar huis gegaan.
Enkele dagen later zagen we hem opnieuw. Dit keer leek hij wel echt ziek te zijn. Hij was erg suf, at nog maar heel weinig en rilde veel. Het vele drinken en plassen was nog steeds aan de gang. Zijn baasjes waren wanhopig: ze hadden hem de afgelopen dagen maar kleine beetjes drinkwater per keer aangeboden, maar ondanks dat moesten ze met Sem vrijwel ieder uur naar buiten om te plassen en plaste hij zelfs ’s nachts in huis.
Sem was maar liefst 700 gram afgevallen sinds zijn bezoek aan de praktijk van 3 dagen eerder. Bij het lichamelijk onderzoek bleek hij flink uitgedroogd te zijn door het vele plassen van de afgelopen dagen. Hij is op de praktijk gebleven en er is direct een infuus aangelegd om zijn vochttekort aan te vullen. In de loop van de dag knapte Sem erg goed op en ’s avonds mocht hij weer mee naar huis.
Inmiddels werd hij verdacht van een vrij zeldzame aandoening: diabetes insipidus. Bij deze aandoening is er in het lichaam een tekort aan het stofje ADH. ADH wordt door de hypofyse (een gebied in de hersenen) afgegeven, en het zorgt ervoor dat de nieren de urine goed kunnen concentreren, waardoor er minder geplast wordt. Bij een tekort aan ADH wordt er dus teveel urine door de nieren uitgescheiden.
Voor Sem werd het stofje desmopressine (Minrin) voorgeschreven. Desmopressine heeft dezelfde werking als het natuurlijke hormoon ADH. Door toedienen van desmopressine wordt de hoeveelheid urine die wordt geproduceerd verminderd doordat de nieren de urine weer goed kunnen concentreren.
Binnen een dag werd duidelijk dat Sem goed reageerde op de desmopressine. Hij plaste overdag nog maar zo’n drie keer in plaats van ieder uur! Deze enorme verbetering met de medicatie bevestigt de diagnose diabetes insipidus. Met een levenslange behandeling met Minrin heeft Sem gelukkig nog vele jaren voor de boeg!
