December 2018: Een zure week voor Mo
Dit knappe nieuwe gezicht in onze praktijk is van kater Mo. Mo was toen hij enkele weken terug bij ons kwam al gediagnosticeerd met diabetes mellitus, oftewel suikerziekte, en kreeg hiervoor een speciale voeding. Het was dan ook flink schrikken voor zijn baasjes toen hij op een ochtend plotseling van de vensterbank af viel en erg versuft bleef liggen. Op de praktijk leek Mo gelukkig alweer een stuk opgeknapt, en hoewel het suikergehalte in zijn bloed nog wel wat hoog was, mocht Mo (onder streng toezicht van zijn liefhebbende baasjes) weer mee naar huis.
Helaas bleek zijn opleving van korte duur, want dezelfde avond al had hij een flinke terugval, waarbij hij erg sloom was en nog maar moeilijk op zijn pootjes kon blijven staan. Gedurende de dag was Mo flink uitgedroogd, en omdat hij al een dag niet had gegeten was hij ook nog eens extra verzwakt geraakt. Daarnaast vermoedde de dierenarts dat het lichaam van Mo in een staat van verzuring verkeerde, een gevreesde complicatie van suikerziekte die in sommige gevallen optreedt wanneer een patiënt langere tijd een hoog suiker in zijn lichaam heeft. Deze diagnose is echter alleen te stellen met bloedonderzoek, iets wat in Mo zijn verzwakte staat niet mogelijk was vanwege zijn lage bloeddruk. Daarom restte er niets anders dan Mo de eerste, spoedeisende hulp te geven in de vorm van een infuus en anti-misselijkheidsmedicatie, in de hoop dat hij gedurende de nacht wat zou aansterken zodat hij de volgende ochtend verder onderzocht kon worden.
Na een zeer spannende nacht werd Mo nog bijna net zo ellendig wakker, echter was het nu wel mogelijk om bloed van hem af te nemen. De diagnose was hiermee snel gesteld: er was inderdaad sprake van een verzuring ten gevolge van de suikerziekte, met een duur woord “ketoacidose” genaamd. In deze toestand is er sprake van een disbalans van verschillende stoffen in het lichaam, waardoor een dier zwak en sloom wordt, en uiteindelijk zelfs kan komen te overlijden. Mo was dus ernstig ziek, en moest met spoed opgenomen worden op de praktijk, waar hij goed in de gaten werd gehouden en een speciaal infuus kreeg om de balans in zijn lichaam weer te herstellen. Gelukkig ging het iedere dag weer een beetje beter met Mo, hij wilde steeds wat beter eten en de dagelijkse bloedcontroles toonden ook steeds betere resultaten. Stiekem genoot Mo ook wel een beetje van alle aandacht die hij kreeg van zowel dierenartsen als assistentes. Na bijna een week in ons “ziekenhuis” te hebben gelogeerd was Mo goed genoeg hersteld om weer naar huis te gaan. Wel blijft het belangrijk om regelmatig zijn bloed te controleren op hoge suikerwaarden, zodat zijn behandeling daar zo goed mogelijk op aangepast kan worden. Inmiddels gaat het weer heel goed met hem, met de dagelijkse insuline injecties die zijn baasjes aan hem geven is hij alweer helemaal de oude!
