Januari 2020 - Eerste hulp bij hypo

De baasjes van chihuahua-pup Karel waren dolblij toen ze hem in hun gezin mochten verwelkomen. En dat gevoel leek wederzijds, Karel was vanaf het begin een erg vrolijke, speelse en lieve pup. Toen zijn baasjes op een dag thuiskwamen en Karel niet vrolijk op hen kwam afgerend begrepen ze dan ook meteen dat er iets mis was. Ze troffen Karel aan in de woonkamer, liggend op zijn zij en slecht aanspreekbaar. Geschrokken kwamen ze meteen naar de praktijk met de arme pup.
Karel was er erg slecht aan toe: hij was zo slap als een vaatdoekje, had een ondertemperatuur van 35°C en reageerde niet meer op de buitenwereld. Hij werd direct opgenomen in de kliniek op verdenking van hypoglycemie (laag bloedsuiker). Een klein bloedonderzoek  leverde het bewijs: het bloedsuiker van Karel had een waarde van 1,3. Normaal hoort deze waarde rond of boven de 5 te zijn, hiermee was dus het vermoeden bevestigd.


Karel vlak na binnenkomst in de praktijk. Alles werd uit de kast getrokken om hem op te warmen en zijn glucosegehalte zo snel mogelijk op peil te krijgen.

Een laag bloedsuiker kan snel leiden tot een levensgevaarlijke situatie. Het lichaam is voor een groot deel afhankelijk van de verbranding van suikers, voornamelijk de hersenen hebben glucose nodig om te kunnen functioneren. Dieren met een laag bloedsuiker gaan hierdoor neurologische verschijnselen ontwikkelen, en kunnen uiteindelijk zelfs in coma raken of sterven. We zien een hypoglycemie vaker in jonge honden van kleine rassen. Bij deze pups is de lever vaak nog niet volledig ontwikkeld, waardoor deze moeite heeft met het opslaan van suikers vanuit de voeding. Dit betekent dat een pup heel snel in de problemen kan komen, simpelweg door het overslaan van een maaltijd!

Gelukkig is een laag bloedsuiker in de meeste gevallen goed op te lossen door het suikertekort aan te vullen. In de kliniek doen we dat door glucose toe te dienen door middel van een onderhuids infuus. Binnen een halfuur tilde Karel al voorzichtig zijn kopje weer op, na drie kwartier zat hij vrolijk kwispelend in de opname van een maaltijd te snoepen. 


Karel 30-40 minuten na het toedienen van glucose. Wat een verschil! 

Na zijn wonderbaarlijk snelle herstel mocht Karel weer lekker mee naar huis met zijn opgeluchte baasjes. Zij kregen het advies om Karel iedere drie uur een klein beetje eten te geven, zodat zijn bloedsuiker niet opnieuw tot een levensgevaarlijke waarde zou kunnen dalen. Ook hebben we hen voorgedaan hoe ze zelf thuis eerste hulp kunnen verlenen bij een eventuele terugval. Dit is namelijk relatief eenvoudig: door een beetje (niet suikervrije) ranja of dextro-oplossing op het tandvlees te smeren word er al extra suiker in het lichaam opgenomen.
Snel ingrijpen kan in een dergelijke situatie het verschil tussen leven en dood maken. Dit hebben de baasjes van Karel ook gemerkt: ondanks alle goede zorgen en vele maaltijden had hij iets meer dan een week later weer hetzelfde probleem. Na de eerste schrik konden zijn baasjes hem ranja geven, wat hij zelf oplikte. Bij aankomst in de kliniek was hij al bijna weer de oude, zijn bloedsuiker was naar een normaalwaarde van 6 gestegen, en hij liep alweer uit zichzelf rond. Door hun snelle actie hebben de baasjes van Karel mogelijk zelfs zijn leven gered!

Wilt u op de hoogte blijven van onze acties en nieuwtjes? Meld u dan aan voor onze nieuwsbrief.