Juni 2019 - Saartje heeft zich verslikt....
Deze vrolijke teckel is Saartje. Saartje kwam een tijdje geleden bij ons in de praktijk omdat haar baasjes haar ’s ochtends plotseling benauwd in haar bench hadden aangetroffen. De dag ervoor had ze nog lekker in de tuin gestruind en gespeeld en leek er nog niets aan de hand te zijn. Nu wilde ze niet meer van haar plek komen, had geen trek in eten of drinken en maakte een steunend, rochelend geluid bij het ademen. Geen wonder ook dat haar baasjes zich grote zorgen maakten…
Op de praktijk werd er na klinisch onderzoek direct een röntgenfoto van Saartjes borstkas gemaakt om de oorzaak van haar acute benauwdheid te achterhalen
De röntgenfoto van Saartje op dag 1: de rode cirkels geven de luchthoudende delen in de longen aan (ook te herkennen aan de zwarte kleur op de foto). Dit is erg weinig!
Het was duidelijk te zien dat er in het voorste gedeelte van haar longen een afwijking zat, waardoor hier nog nauwelijks lucht aanwezig was. Het onderscheid maken tussen een fikse longontsteking, een bloeding of een longdraaiing was echter lastiger. Omdat deze aandoeningen een verschillende behandeling nodig hebben, en ook zeer uiteenlopende prognoses, werden de foto’s doorgestuurd naar de specialist voor verdere beoordeling. Saartje werd in de tussentijd in de praktijk opgenomen, waar ze extra zuurstof toegediend kreeg en begonnen werd met een behandeling voor longontsteking.
Na een spannende nacht was Saartje al een stuk tot rust gekomen en was ze niet meer zo benauwd als voorheen. Voor de zekerheid werd er een bloedonderzoek gedaan, waaruit naar voren kwam dat haar rode bloedcellen in orde waren, dus een longbloeding was gelukkig minder waarschijnlijk. Intussen ontvingen we bericht van de specialist, die aangaf dat een dergelijk röntgenbeeld het best passend is bij een (aspiratie)pneumonie, een longontsteking doordat er vocht of voer in de longen is gekomen. Waarschijnlijk had Saartje zich dus ’s nachts verslikt!
Hoewel een longontsteking doorgaans een betere prognose heeft dan een longdraaiing of een bloeding, blijft het een ernstige aandoening waar honden erg ziek van kunnen worden en zelfs aan kunnen overlijden. Behandeling bestaat uit langdurige toediening van antibiotica en ontstekingsremmers, met regelmatige herhalingen van de röntgenfoto’s ter controle. Soms is het nodig om de behandeling 4-6 weken voort te zetten voordat de longen weer helemaal genezen zijn. Saartje had veel geluk, bij de eerste controle na twee weken waren de foto’s alweer helemaal normaal!
De röntgenfoto van Saartje bij de controle: aan beide kanten van het hart is weer veel lucht (zwart) te zien, zoals het hoort bij gezonde longen!