Bloedoor
Een othematoom (ook wel 'bloedoor' genoemd) is een bloeduitstorting tussen de lagen waaruit de oorschelp is opgebouwd bedoeld. De oorschelp bestaat uit drie lagen: de binnenzijde en de buitenzijde van de oorschelp bestaat uit huid en hiertussen zit een dun flapje kraakbeen. Tussen huid en kraakbeen lopen bloedvaten. Mogelijke oorzaken van een othematoom zijn het schuren of krabben aan het oor of het krachtig schudden van de kop. Hierdoor kan een bloedvaatje knappen met als gevolg het ontstaan van een bloedoor. Soms is de oorzaak echter onduidelijk.
Symptomen
Het othematoom herken je aan de fluctuerende (sponsachtige) massa tussen de lagen van de oorschelp. Dit kan groot zijn, maar soms ook een klein zacht bultje. De oorschelp is daarbij zwaar en staande oren hangen dan ook door het gewicht af. Een othematoom kan pijnlijk zijn en hindert het dier, enerzijds door het gewicht, anderzijds door de veranderde stand van de oorschelp.
Bij de kat kan de oorschelp ook gevuld raken met pus in plaats van met bloed. Door dit abces is het oor warm en pijnlijk. De oorzaak daarvan is vaak perforerend trauma ten gevolge van vechtpartijen met andere katten.
Behandeling
Een aantal keren kan de bloeduitstorting worden gepuncteerd (leeggezogen), waarna eventueel een medicijn in de holte wordt gespoten. Bij de meeste dieren kan deze behandeling zonder narcose worden gedaan. Vaak echter is de bloeduitstorting binnen enkele uren of dagen weer terug.
Een operatieve ingreep verdient dan de voorkeur. De operatie zal doorgaans niet eerder dan een week na het ontstaan van de bloeduitstorting worden uitgevoerd. Dan is het bloed gestold en de bloeding gestopt.
De operatie is er op gericht de verschillende delen van de oorschelp weer tegen elkaar te hechten. De ingreep wordt onder volledige narcose uitgevoerd en hierbij wordt een S-vormige snede gemaakt aan de binnenzijde van de oorschelp. Bloedstolsels, bloed en littekenweefsel worden verwijderd. Vervolgens worden de huidlagen weer op elkaar gehecht, de knoopjes van de hechtingen komen aan de buitenkant van de oorschelp te liggen. Het dier krijgt gedurende enkele dagen een kopverband en een kap om tot de hechtingen na 10-14 dagen verwijderd mogen worden.
Belangrijk is ook de oorzaak van het bloedoor aan te pakken: als er sprake is van oorontsteking dient deze behandeld te worden.
Zonder behandeling zal het oor verschrompelen tot een zogenaamd 'bloemkooloor'. Littekenweefsel gaat zich samentrekken en daarbij verfrommelt de oorschelp. Als zich dit eenmaal heeft voltrokken is er niets meer aan te doen.
