Maart 2020 - Diesel in de opname
Er stond de baasjes van Diesel een vervelende verrassing te wachten toen ze terugkwamen van hun vakantie. De oppas had al aangegeven dat Diesel wat minder in zijn doen was tijdens zijn logeerpartij, hij had minder trek en had die ochtend ook een keer gal gebraakt. Hij leek echter nog redelijk goed in zijn doen, dus was er op dat moment geen acute reden tot zorgen.
Toen Diesel bij thuiskomst nogmaals moest overgeven, en zijn ontlasting ook dunner werd, besloten zijn baasjes voor de zekerheid toch maar langs de praktijk te gaan.
In de praktijk maakte Diesel een alerte indruk, al liet hij wel merken dat hij het niet heel prettig vond om aangeraakt te worden op zijn buik. Zijn buik was echter wel heel soepel, en er waren geen aanwijzingen te voelen voor een verstopping van de darmen (bijvoorbeeld door het eten van een vreemd voorwerp). Op verdenking van een vervelende buikgriep mocht Diesel dus weer naar huis met medicatie tegen de misselijkheid en het advies om kleine beetjes eten te geven.
De injectie tegen de misselijkheid leek echter weinig te doen, thuis zette het overgeven na een paar uur gewoon door. Daarnaast werd de ontlasting van Diesel ook dunner, totdat het uiteindelijk waterige plassen waren geworden, waar ook bloed doorheen zat gemengd. Ondanks het inmiddels late tijdstip besloten de eigenaren terug te komen naar de praktijk, want zij voelden dat het niet goed zat met Diesel.
Toen Diesel binnenkwam schrok ook de arts van zijn snel verslechterde toestand. Waar hij een paar uur geleden nog een alerte, stoere stafford was geweest, stond hij nu alleen nog maar te trillen en moest hij zelfs naar binnen gedragen worden. Zijn lichaamstemperatuur was gedaald tot 36 graden, zijn hartslag ging heel snel en zijn pols was nog maar zwakjes te voelen, allemaal tekenen van een beginnende shocktoestand. Het was nu zeer belangrijk om snel in te grijpen om Diesel te kunnen redden. Hij kreeg een stortinfuus toegediend met vocht en antibiotica, en kreeg een plekje in de opname om hem op te kunnen warmen. Daarnaast werd een röntgenfoto van zijn buik gemaakt om zeker te weten of hij niet toch iets geks in zijn darmen had zitten, wat chirurgisch verwijderd zou moeten worden. Gelukkig voor Diesel was dit niet het geval. Vanwege zijn slechte toestand moest hij echter wel in de opname blijven, en ging een hele spannende nacht tegemoet.
Diesel de eerste nacht in de opname
De volgende ochtend bracht gelukkig goed nieuws: Diesel had de nacht goed doorstaan en kreeg voorzichtig iets van zijn karakter terug. Zijn temperatuur en hartslag waren weer genormaliseerd en hij kon zelf meekomen met het uitlaten. Hij bleef echter wel zwakjes en de bloederige diarree van de vorige avond zette door. Voor de zekerheid werd bloedonderzoek uitgevoerd om zijn organen, rode- en witte bloedcellen te kunnen beoordelen, en eventuele oorzaken van zijn ziekte te kunnen opsporen. Behalve een licht ontstekingsbeeld (wat ook te verwachten was met zijn hevige klachten) werden hier gelukkig geen afwijkingen in gevonden. Met symptomatische bestrijding, bestaande uit vocht, pijnstilling, ontstekingsremmers, anti-misselijkheidsmedicatie en antibiotica ging Diesel zienderogen vooruit. Hij kreeg zijn eetlust weer terug en hoefde steeds minder vaak naar buiten om zijn behoefte te doen. Na een tweede, gelukkig niet meer zo spannende, nacht werd hij dan ook ontslagen uit het “ziekenhuis” en mocht hij weer lekker naar huis.
In de week na de opname van Diesel zagen we een vrij plotselinge stijging in het aantal honden met klachten van braken en (bloederige) diarree. Waarschijnlijk is er sprake geweest van een virusbesmetting, al dan niet met een secundaire bacteriële infectie in het geval van Diesel. Gelukkig waren de klachten bij de meeste honden een stuk milder, en konden ze met een minimale medicamenteuze ondersteuning goed behandeld worden.
Diesel is gelukkig weer helemaal de oude!